عزای رسول الله (ص)

یارسول الله داغت بر عزیزان زود بود یا نبی الله دوری از تو این سان زود بود

یاامین الله یا خیرالورا ، بدرالدجا سوز هجران تو بر زهرای نالان زود بود

با غروب نور رویت شام ماتم شد پدید آخر ای صبح امید این شام هجران زود بود

ای امید دردمندان حامی مستضعفان در کف اهریمنان نقش سلیمان زود بود

بی تو اندر سینه ی حیدر نفس تنگ است تنگ سد راه آه بر این قلب سوزان زود بود

ای عزیز جان آل الله ویار بی کسان مرگ جانسوز توبر این جمع سوزان زود بود

روح والای تو از این تنگنای زندگی چونفرشته پر زنان بر سوی رضوان زود بود

رهبرابا رفتنت اسلام وامت شد پدید این چنین تنها وتنها دین وقر آن زود بود

روز مظلومی زهرا وعلی ودوستان گاه محزونی طفلان پرشان زود بود

اشک زینب همچوشبنم می چکد بر روی گل عندلیبا ترک این زیبا گلستان زود بود

بی قرارانت حسین ومجتبی پروانه سان سوختن در پایت ای شمع فروزان زود بود

یاحبیب الله یا احمد نبی الهاشمی (کربلایی) در عزایت اشک ریزان زود بود

---به نقل از شکوفه های غم -جلد اول ص 22 -نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران ---

----------سه عزا وغم --------------------

زهرای اطهر دختر ختم رسولان دارد عزا امشب سه جا بهر عزیزان

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

ای شیعیان اسلام وقر آن بی معین شد قتل امام وقتل ختم المرسلین شد

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

ارض وسما در لرزه شد از جور عدوان جسم امام دومین شد تیر باران

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

شد رحلت پیغمبر ووقت عزا شد پاره جگر از زهر امام مجتبی شد

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

حجت هشمتمین درراه دین وقر آن کشته شد از جفا وظلم وجورعدوان فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

----شکوفه های غم -جلد اول -ص 24 نادعلی کربلایی -انتشاراتخزر -تهران

--------- مرگ پدر-زبانحال فاطمه در سوگ رسول الله ----

هجران وغم مرگ پدر کرده پریشم تیره شده چون شام سیه ، روز به پیشم

باران محن را بسرم ابر بلا ریخت از گردش ایام نگرحال پریشم

مجروح شد از داغ پدر قلب من زار از امت او غم برسد بر دل ریشم

چون خار مغیلان بزند خصم به من نیش همواره درافغان ، من از آن سوزش نیشم

از بس که بدیدم به جهان محنت وآزار من سیر ازاین عمر گران مایه ی خویشم

غیر از غم دوری عزیزان به دلم نیست ورنه نبودهیچ غمی از کم وبیشم

مردم همه از گریه ی من خسته ومن نیز رنجیده زبیگانه وغمدیده زخویشم

(آهی) گنهم نیست بجز اخذ حق خویش من کشته ی آئینم وقربانی کیشم

---نقل از دیوان آهی -جلد دوم -ص 122 -علی آهی-انتشارات خزر -تهران

عزای رسول الله (ص)

یارسول الله داغت بر عزیزان زود بود یا نبی الله دوری از تو این سان زود بود

یاامین الله یا خیرالورا ، بدرالدجا سوز هجران تو بر زهرای نالان زود بود

با غروب نور رویت شام ماتم شد پدید آخر ای صبح امید این شام هجران زود بود

ای امید دردمندان حامی مستضعفان در کف اهریمنان نقش سلیمان زود بود

بی تو اندر سینه ی حیدر نفس تنگ است تنگ سد راه آه بر این قلب سوزان زود بود

ای عزیز جان آل الله ویار بی کسان مرگ جانسوز توبر این جمع سوزان زود بود

روح والای تو از این تنگنای زندگی چونفرشته پر زنان بر سوی رضوان زود بود

رهبرابا رفتنت اسلام وامت شد پدید این چنین تنها وتنها دین وقر آن زود بود

روز مظلومی زهرا وعلی ودوستان گاه محزونی طفلان پرشان زود بود

اشک زینب همچوشبنم می چکد بر روی گل عندلیبا ترک این زیبا گلستان زود بود

بی قرارانت حسین ومجتبی پروانه سان سوختن در پایت ای شمع فروزان زود بود

یاحبیب الله یا احمد نبی الهاشمی (کربلایی) در عزایت اشک ریزان زود بود

---به نقل از شکوفه های غم -جلد اول ص 22 -نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران ---

----------سه عزا وغم --------------------

زهرای اطهر دختر ختم رسولان دارد عزا امشب سه جا بهر عزیزان

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

ای شیعیان اسلام وقر آن بی معین شد قتل امام وقتل ختم المرسلین شد

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

ارض وسما در لرزه شد از جور عدوان جسم امام دومین شد تیر باران

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

شد رحلت پیغمبر ووقت عزا شد پاره جگر از زهر امام مجتبی شد

فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

حجت هشمتمین درراه دین وقر آن کشته شد از جفا وظلم وجورعدوان فاطمه کرده گیسو پریشان گه مدینه رود گه خراسان

----شکوفه های غم -جلد اول -ص 24 نادعلی کربلایی -انتشاراتخزر -تهران

--------- مرگ پدر-زبانحال فاطمه در سوگ رسول الله ----

هجران وغم مرگ پدر کرده پریشم تیره شده چون شام سیه ، روز به پیشم

باران محن را بسرم ابر بلا ریخت از گردش ایام نگرحال پریشم

مجروح شد از داغ پدر قلب من زار از امت او غم برسد بر دل ریشم

چون خار مغیلان بزند خصم به من نیش همواره درافغان ، من از آن سوزش نیشم

از بس که بدیدم به جهان محنت وآزار من سیر ازاین عمر گران مایه ی خویشم

غیر از غم دوری عزیزان به دلم نیست ورنه نبودهیچ غمی از کم وبیشم

مردم همه از گریه ی من خسته ومن نیز رنجیده زبیگانه وغمدیده زخویشم

(آهی) گنهم نیست بجز اخذ حق خویش من کشته ی آئینم وقربانی کیشم

---نقل از دیوان آهی -جلد دوم -ص 122 -علی آهی-انتشارات خزر -تهران

 

هر قدرناله کنم باز کم است             بس که در سینه شکوفای غم است

مجتبی آن گل گلزار رسول              قائد اعظم وفرزند بتول

وارث ختم رسولان مبین                زاده ی حیدر وفرمانده ی دین

آنکه مامور به صلح است وصفا          پیرو خط نبی بود وخدا

زشجاعت زشهامت زکمال             بود همتای حسین در همه حال

سنگردین خدا را افسر                 بود بعد پدرش او رهبر

مکتبش مکتب مردان خدا               آنچنان داشت زحق نشو ونما

بهر رسوایی طاغوت زمان             دید ره نیست بجز دادن جان

جان فدا کرد پی یاری دین             تا جهانگیر شود دین مبین

آه از آن دم که زجور اعدا             بر تنش کرد اثر زهر جفا

آنچنان زهر جفا زد شررش           که به یک لحظه برون شد جگرش

نخل توحید زپادر افتاد               لرزه بر عالم اکبر افتاد

گفت با زینب محزون وفکار          خواهرم خیز و برو طشت بیار

آنچنان خسته وبی تاب شدم            سوختم شمع شدم آب شدم

خواهرم خیز به لب آمده جان           خبرم را به حسینم برسان

گوبیاید دم مردن به برم              که شده پاره تمام جگرم

چون حسین آمد واین حالت دید         اشک ازدیده ی گلنار چکید

ناله زد گفت که ای جان اخا           به چنینروز که افکنده ترا

گل رویت زچه پژمرده شده          قلب پاکت زچه آزرده شده

ناگهان طشت پر از خون را دید         جگر پاره ی گلگون را دید

گفت : ای جان برادر چکنم           من چسان درد ترا چاره کنم

مجتبی گفت : به لب آمده جان          به یقین می روم از دار جهان

چون دهیغسل ونمایی کفنم             خاک کن نزد پیمبر بدنم

گر عدو منع کند دفن مرا             بدنم را به بقیع دفن نما

نیستم راضی اگر خون ریزد           آتش جنگ وجدل برخیزد

درره یاری اسلام عزیز            این زمان صبر به از خنجر تیز

بهر نابودی این قوم دغا             انقلاب تو بودکرببلا

خون گلرنگ تو ای جان جهان         می کند کاخ ستم را ویرا

(کربلایی) همه در سوز وگداز         شد شکوفای غمش از همه باز

به نقل از شکوفه های غم -جلد دوم -صص 101-104 -اثر طبع نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران

هر قدرناله کنم باز کم است             بس که در سینه شکوفای غم است

مجتبی آن گل گلزار رسول              قائد اعظم وفرزند بتول

وارث ختم رسولان مبین                زاده ی حیدر وفرمانده ی دین

آنکه مامور به صلح است وصفا          پیرو خط نبی بود وخدا

زشجاعت زشهامت زکمال             بود همتای حسین در همه حال

سنگردین خدا را افسر                 بود بعد پدرش او رهبر

مکتبش مکتب مردان خدا               آنچنان داشت زحق نشو ونما

بهر رسوایی طاغوت زمان             دید ره نیست بجز دادن جان

جان فدا کرد پی یاری دین             تا جهانگیر شود دین مبین

آه از آن دم که زجور اعدا             بر تنش کرد اثر زهر جفا

آنچنان زهر جفا زد شررش           که به یک لحظه برون شد جگرش

نخل توحید زپادر افتاد               لرزه بر عالم اکبر افتاد

گفت با زینب محزون وفکار          خواهرم خیز و برو طشت بیار

آنچنان خسته وبی تاب شدم            سوختم شمع شدم آب شدم

خواهرم خیز به لب آمده جان           خبرم را به حسینم برسان

گوبیاید دم مردن به برم              که شده پاره تمام جگرم

چون حسین آمد واین حالت دید         اشک ازدیده ی گلنار چکید

ناله زد گفت که ای جان اخا           به چنینروز که افکنده ترا

گل رویت زچه پژمرده شده          قلب پاکت زچه آزرده شده

ناگهان طشت پر از خون را دید         جگر پاره ی گلگون را دید

گفت : ای جان برادر چکنم           من چسان درد ترا چاره کنم

مجتبی گفت : به لب آمده جان          به یقین می روم از دار جهان

چون دهیغسل ونمایی کفنم             خاک کن نزد پیمبر بدنم

گر عدو منع کند دفن مرا             بدنم را به بقیع دفن نما

نیستم راضی اگر خون ریزد           آتش جنگ وجدل برخیزد

درره یاری اسلام عزیز            این زمان صبر به از خنجر تیز

بهر نابودی این قوم دغا             انقلاب تو بودکرببلا

خون گلرنگ تو ای جان جهان         می کند کاخ ستم را ویرا

(کربلایی) همه در سوز وگداز         شد شکوفای غمش از همه باز

به نقل از شکوفه های غم -جلد دوم -صص 101-104 -اثر طبع نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران

موکب غم زره شام بلا می آید              کاروان پسر شیر خدا می آید

ای صبا گوی به زهرا بنگر زینب را                          به سر قبر تو با خوف ورجا  می آید

پسر جعفر طیار برو استقبال                        زاین سفرآن قمر برج حیامی آید

کس نپرسید که این قافله ، ای ام بنین            بی علمدار وسپهدار چرا می آید

پیشواز آی رسول مدنی زانکه کنون              آل اطهارتو از شام  بلا میآید

بلبل قافله گردید سکینه اکنون               زغم گلبن زهرا به نوا می آید

شو سیه پوش مدینه زغم شاه شهید               چونکه از کرببلا بانگ عزامی آید

تاشفا یابد ازآن محنت ورنج وغم خویش               عابدین در حرم بدر دجا می آید

خود سیه پوش چرا محمل این قافله است          مگر این قافله از کرببلا می آید

بشنو این وقعه ی جانسوز ز (آهی ) وببین         برسر عترت مظلوم چها می آید

به نقل ازجلد دوم دیوان آهی -اثر طبع  علی آهی -ص 186-187--انتشارات خزر -تهران

   کیست زینب؟ دختر شیر خدا             کیست زینب، قرمان کربلا

 

  کیست زینب، میوه ی قلب بتول           کیست زینب ، دسیار مجتبی

  کیست زینب ،اختر عزووقار              کیست زینب ، یادگار مصطفی

کیست زینب، آنکه عالم مات اوست          در شجاعت، در بلاغت، در وفا

کیست زینب آنکه در ترویج دین           بابرادر کردهستی را فدا

کیست زینب،آنکه دین را زنده کرد          همچو جدش با بیان دلربا

کیست زینب آنکه بایک خطبه اش        کند از جا پرچم شرک وریا

 کیست زینب ،انکه با حق گوئیش         پرچم توحید را کردی بپا

کیست زینب ، آنکه زد همچون علی         بر دهان کفر ، مشت عدل را  

قامت دین از قیامش شد علم               گرچه قدش شدز بار غم دو تا

مشعل توحیدرا روشنگراست              دست یاررهبر راه  بقا 

  آنکه کاخ ظلم را ویران نمود          بهر یاری شهید کربلا

درس عصمت درس عفت ، درس دین    بر بشر آموخت در راه خدا

تاابد در قلب خوبان جهان             زنده باشدنام نیکویش بجا

(کربلایی) را گلستان کرد ورفت      دختر ارزنده ی  شیر خدا  

بنقل از شکوفه های غم -جلد دوم صص 197-198 -سروده نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران

   کیست زینب؟ دختر شیر خدا             کیست زینب، قرمان کربلا

 

  کیست زینب، میوه ی قلب بتول           کیست زینب ، دسیار مجتبی

  کیست زینب ،اختر عزووقار              کیست زینب ، یادگار مصطفی

کیست زینب، آنکه عالم مات اوست          در شجاعت، در بلاغت، در وفا

کیست زینب آنکه در ترویج دین           بابرادر کردهستی را فدا

کیست زینب،آنکه دین را زنده کرد          همچو جدش با بیان دلربا

کیست زینب آنکه بایک خطبه اش        کند از جا پرچم شرک وریا

 کیست زینب ،انکه با حق گوئیش         پرچم توحید را کردی بپا

کیست زینب ، آنکه زد همچون علی         بر دهان کفر ، مشت عدل را  

قامت دین از قیامش شد علم               گرچه قدش شدز بار غم دو تا

مشعل توحیدرا روشنگراست              دست یاررهبر راه  بقا 

  آنکه کاخ ظلم را ویران نمود          بهر یاری شهید کربلا

درس عصمت درس عفت ، درس دین    بر بشر آموخت در راه خدا

تاابد در قلب خوبان جهان             زنده باشدنام نیکویش بجا

(کربلایی) را گلستان کرد ورفت      دختر ارزنده ی  شیر خدا  

بنقل از شکوفه های غم -جلد دوم صص 197-198 -سروده نادعلی کربلایی -انتشارات خزر -تهران

 

دردلم باشد شب وروز آرزوی کربلا      مرغ دل پر می زند هردم بسوی کربلا

این دل غمدیده اندر جستجوی کربلا         من هوای خاک پاک کربلا دارم بدل

ای بشیر اکنون ببر من را بسوی شاه دین    زندگیم بستگی دارد ببوی شاه دین

تاببوسم مرقد پاک نکوی شاه دین          شوق دیدار عزیز مصطفی دارم بدل

ص -101 -گلزار حسینی -انتشارات قاشمی -مشهد مقدس    ------------

-------اربعین---برسر تربت حسین زینب مضطرآمده --------

بر سر تربت حسین زینب مضطر آمده          همره کودکان شه دختر حیدرآمده

دختر فاطمه رسد از سفر بلای شام             تاکه مگر بیان کند محنت و ماجرای شام

در دل او چونی بود ناله ای ازنوای شام         باز بدشت کربلا زینب مضطر آمده

بر سر قبر شاه دین زینب مضطر ایستاد        ناله کشید ازجگر ، آه کشید از نهاد

گفت که ای حسین من ، وای ززاده ی زیاد       عمر من از جفای او جان اخا ! سر آمده

خیز که در مزار تو غمزده زینب آمده          روز به پیش دیده اش تیره تر از شب آمده

جان عزیز خواهرت بهر تو بر لب آمده         از سفر جفای شام سوی تو خواهر آمده

زینب ، ای عزیز من از غم تو کباب شد         خانه ی صبر خواهرت از غم تو خراب شد

قلب من از فراق تو جان برادر آب شد          روح من از فراق توبرون زپیکرآمده

بازویم ای عزیز حق زکعب نی سیاه شد       بچرخ چهارمین مرا فغان وشور وآه شد

سکینه ی تو دربدر زظلم این سپاه شد         کنار قبرت این زمان بدیده ی تر آمده

سر تو پیش چشم بروی نیزه ی سنان         تن توپایمال شد زسم اسب کوفیان

بریده دست اطهرت زراه کینه ساربان         شنیده ام بدیدنت حمیده مادر آمده

بگریه از غمت اخا زمین وآسمان شده          بناله از برای تو رسول انس وجان شده

کبود تا لب حسین زچوب خیزران شده          بلرزه بهر تو ببین که عرش اکبر آمده

رقیه را عزیز من به شام غم گذاشتم            بجان اطهرت قسم که چاره ای نداشتم

بروی قبر کوچکش بدست خود نگاشتم         زتازیانه عمراو دراین جهان سر آمده

میرسد از سفر کنون عابد داغدار تو           سکینه ی عزیز تو رسیده در کنارتو

رضایی روزوشب شده زغصه اشکبارتو       گدای درگه توای سبط پیمبر آمده

برسر تربت حسین زینب مضطر آمده          همره کودکان شه دختر حیدر آمده

-اثر طبع رضایی -به نقل ازگلزار حسینی -صص 99-100-انتشارات قاسمی-مشهد مقدس

----------------------------------

از آن روزي که از کويت برادر جا ن سفر کردم       چه صبري در مصيبتها من خونين جگرکردم

براي حفظ جان کودکانت در بردشمن           بپيش تازيانه بازوي خود را سپر کردم

سر از محمل شکستم بر دردروازه ي کوفه      هلال آسا بروي  ني سرت را چون نظر کردم

ببزم زاده ي سفيان گذشتم از سر واز جان       دفاع از دين وقرآن در برآن بد سير کردم

چومي زد برلبت چوب جفا آن شوم بد اختر       لباس صبر بر تن چاک زان بيدادگرکردم

به شهر شام بهرت آنچنان بزم عزا چيدم         که اهل شام را ازحق وباطل باخبرکردم

اگر چه قامتم خم گشت ومويم شد سپيد اما        چو در راه تو کوشيدم نمي گويم ضرر کردم

براي انتقام خون پاکت اي برادر جان           بساط ظلم را با خطبه اي زير وزبر کردم

چه گويم من زمرگ دختر شيرين زبان تو       شبي که صبح در ويرانه ي بي بام ودر کردم

رقيه داد جان يک بار، من صدبار جان دادم     کنار نعش آن مظلومه تا شب را سحر کردم

چوشمعي سوختم از آتش غم (کربلايي) را   هر آن دم ياد آن پروانه ي بي بال وپر کردم

به نقل از ارمغان کربلا -کتاب سوم -صص262-263-اثر طبع ناد علي کربلايي-انتشارات خزر -تهران

مهر نماز

:

مهر تو مرا رکن نماز است حسین جان عشق تو مرا کعبه ی راز است حسین جان

روزی که شود بسته برویم در امید

 

یک ذره غبار حرمت ای حرم دین در رتبه به از ملک حجازاست حسین جان

هرروزدهم بوسه بخاک حرم تو چون تربت تو مهر نماز است حسین جان

در کرببلا زان همه گلهای نکویت اصغر گل نشکفته ی ناز است حسین جان

ازداغ تودر گوشه ی ویرانه رقیه شمعیست که در سوز وگدازاست حسین جان 

 

 

گر قلب من از سینه بر آرند ببینند باذکر تو در راز ونیاز است حسین جان

می خواستم از وصف وجلال تو بگویم دل گفت که اینقصه درازاست حسین جان -ای خون خدا خسرو محمود خصائل بر درگه تو خضر ایاز است حسین جان

 

 

در روز جزا کرببلایی زشفاعت بر سوی تو اش دست نیاز است حسین جان -به نقل ا ز شکوفه های غم اثر طبع ناد علی کربلایی

مهر نماز

:

مهر تو مرا رکن نماز است حسین جان عشق تو مرا کعبه ی راز است حسین جان

روزی که شود بسته برویم در امید

 

یک ذره غبار حرمت ای حرم دین در رتبه به از ملک حجازاست حسین جان

هرروزدهم بوسه بخاک حرم تو چون تربت تو مهر نماز است حسین جان

در کرببلا زان همه گلهای نکویت اصغر گل نشکفته ی ناز است حسین جان

ازداغ تودر گوشه ی ویرانه رقیه شمعیست که در سوز وگدازاست حسین جان 

 

 

گر قلب من از سینه بر آرند ببینند باذکر تو در راز ونیاز است حسین جان

می خواستم از وصف وجلال تو بگویم دل گفت که اینقصه درازاست حسین جان -ای خون خدا خسرو محمود خصائل بر درگه تو خضر ایاز است حسین جان

 

 

در روز جزا کرببلایی زشفاعت بر سوی تو اش دست نیاز است حسین جان -به نقل ا ز شکوفه های غم اثر طبع ناد علی کربلایی

 

رباعی دروصف موسي ابن جعفر عليه السلام

آن رادمرد عالم امکان که رهبر است هفتم امام حضرت موسی ابن جعفراست

باب الحوائجی که بود یار شیعیان مشکل گشاو آیت خلاق اکبر است--------

موسی که بود نور دو چشم جعفر در سنگر دین بود امام ورهبر

جان داد به زندان ونشد برده ی ظلم تاکاخ ستمگران شود زیر وزبر--------

ولادت حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام---------

از افلاک جلالت شمس دین روشنگر آورده عیان زیبا جمالی بارخ پیغمبر آورده

بنازم دست قدرت را که که از نسل رسول الله برای پیروان دین وقر آن رهبر آورده

گلی از گلشن طاهازنسل حضرت زهرا خداوند جهان با بوی وعطر حیدر آورده

حسن خویی حسین رویی عیان شدکزبرای او خداوندتوانا هوروخلد وکوثر آورده

ز زین العابدین وباقر علم نبی ظاهر عیان فرزند زیبایی برای جعفر آورده

امام هفتمین موسی عیان شد بارخ زیبا سما گفتا سمک ظاهر فروزان اختر آورده

رئیس مذهب شیعه برای یاری ملت دراین ظلمتکده از سوی حق روشنگر آورده

برای یاری قرآن به امر خالق سبحان برای صادق آل نبی همسنگر آورده

به حق جویان بشارت گوکه این روشنگر نیکو جهان آفرینش را پراز زیب وفر آورده

بگو باملت موسی همه گردند رهپیما که خلاق جهان ظاهر کلیم دیگر آورده

مسیحا در ظهور آمد عیان آیات نور آمد زاعجازش تمام خلق را در باور آورده

ذبیح آمد خلیل آمدامام آمد دلیل آمد که درفرمان او خلاق آب وآذرآورد

 

ولی خالق اکبردراين ىنياي پهناور براي انقلاب اهل ايمان رهبر آورده

کسی آمد که با گفتاروبا رفتار نیکویش به لرزه کاخ ظلم وکفر وجورکافر آورده

 

زحسن روی زیبایش ازآن شمس دلارایش تمام جنت الفردوس را درزیورآورده

تمام حسن خوبان را همه اعجاز قرآن را خداوند جهان یکجا عیان زان سرورآورده

 

به جانبازان باایمان برای بستن پیمان زدانشگاه دین ظاهرتوانا افسرآورده

محبش رازحق عزت عدویش را بود ذلت خدااورابرای ما شفیع محشر آورده

شکوفا شد همه گلها منور شد همه دلها هزاران (کربلایی) خم به تعظیمش سرآورده

به نقل ازکتاب شکوفه های غم صص296-297-اثر طبع نادعلی کربلایی-انتشارات خزر-تهران

چرااز محفل ما  اي پدر عزم سفر کردي        چراازدوري رويت مرا خونين جگر کردي

 

رقيه دخت شاه دين شبي در شام غم افزا           زهجر باب خود گشتي بسي درشيون وغو غا

سرشک ازديدگان جاري همي ناليد ومي گفتا      که اي بابا ي مظلومم بکوي که گذر کردي

-------چرا از محفل ما اي پدرعزم سفر کردي ---------------------

يتيمم در بدرگشتم همي نالم زهجرانت          بيا بابا دم ديگر مرابنشان بدامانت

کجا رفتي تواي باباسر وجانم بقربانت           زما افسردگان بابا چرا قطع نظر کردي

-----------چرااز محفل ما اي پدر عزم سفر کردي ------------------

غريب وبي معينم من ندارم يار وغمخواري      نباشد از براي من دگريار وپرستاري

بنالم درفراق تو کنم از ديده خون جاري        زهجر روي خود بابا مرا نيلي ببر کردي

----------چرااز محفل ما اي پدر عزم سفر کردي---------------

نباشد طاقتم ديگر بگريم از براي تو            کنم خاک سيه بر سر پدر جان در عزاي تو

کجايي اي پدر تا آنکه چينم من بلاي تو          نمي دانم سفر اندر کدامين بوم بر کردي

-----------چرا از محفل مااي پدر عزم سفر کردي --------------

زضرب سيلي اعدا رخم نيلي شده بابا           شکيبايي نمي باشد توانم رفته از اعضا

زدل اين عقده ام بابا زوصل روي خود بگشا      زفقدانت مرا افسرده وخونين جگر کردي

----------چرا از محفل ما اي پدر عزمسفر کردي  -------------

دراين ماتم سرا (ساعي) توبا خيل عزاداران     نوا کن بهر آن طفل فکار شاه  مظلومان

بيابي باعزاداران  جزا ازايزد منان           زنظم جانگدازخود جهان را نوحه گر کردي

-----چرا از محفل ما اي پدر عزمسفر کردي-------

به نقل از معراج عاشورا -اثر طبع حسينعلي خوانساري -صص 149-150-کتابفروشي اشرفي خوانسار

 

---

---

---

 

مژده زمیلاد عزیز بتول حجت حق باقر علم رسول مژده زمیلاد شهنشاه دین سبط نبی باقر علم یقین

شبل علی نوثمر عابدین مفخر آباء وهمه طیبین در ثمین دوحه ی وحدت اصول حجت حق باقر علم رسول

مژده که ماه رجب ذوالعطاء گشته دومه ظاهرش از یک لقا یک زهلال رخ ماه سماء یک زجمال مه برج هدی

بیت علی ابن حسین رانگر فاطمه ی  بنت حسن راپسر چون مه تابنده نموده نزول حجت حق باقر علم رسول

مژده که دریای علوم آمده واقف اسرار نجوم آمده روشنی دهر ظلوم آمده مظهر تقوا وقیوم آمده            آمده آن جامع فقه وآصول حجت حق باقر علم رسول

به نقل ازدیوان آذرخراسانی جلداول-ص-99- افست اسلا میه- نوبت چهارم-مشهد1348 شمسی

چرااز محفل ما ای پدر عزم سفر کردی چراازدوری رویت مرا خونین جگر کردی رقیه دخت شاه دین شبی در شام غم افزا زهجر باب خود گشتی بسی درشیون وغو غا سرشک ازدیدگان جاری همی نالید ومی گفتا که ای بابا ی مظلومم بکوی که گذر کردی -------چرا از محفل ما ای پدرعزم سفر کردی --------------------- یتیمم در بدرگشتم همی نالم زهجرانت بیا بابا دم دیگر مرابنشان بدامانت کجا رفتی توای باباسر وجانم بقربانت زما افسردگان بابا چرا قطع نظر کردی -----------چرااز محفل ما ای پدر عزم سفر کردی ------------------ غریب وبی معینم من ندارم یار وغمخواری نباشد از برای من دگریار وپرستاری بنالم درفراق تو کنم از دیده خون جاری زهجر روی خود بابا مرا نیلی ببر کردی ----------چرااز محفل ما ای پدر عزم سفر کردی--------------- نباشد طاقتم دیگر بگریم از برای تو کنم خاک سیه بر سر پدر جان در عزای تو کجایی ای پدر تا آنکه چینم من بلای تو نمی دانم سفر اندر کدامین بوم بر کردی -----------چرا از محفل ماای پدر عزم سفر کردی -------------- زضرب سیلی اعدا رخم نیلی شده بابا شکیبایی نمی باشد توانم رفته از اعضا زدل این عقده ام بابا زوصل روی خود بگشا زفقدانت مرا افسرده وخونین جگر کردی ----------چرا از محفل ما ای پدر عزمسفر کردی ------------- دراین ماتم سرا (ساعی) توبا خیل عزاداران نوا کن بهر آن طفل فکار شاه مظلومان بیابی باعزاداران جزا ازایزد منان زنظم جانگدازخود جهان را نوحه گر کردی -----چرا از محفل ما ای پدر عزمسفر کردی------- به نقل از معراج عاشورا -اثر طبع حسینعلی خوانساری -صص 149-150-کتابفروشی اشرفی خوانسار زضرب سیلی

ای پدر از کودکی فارس میدان شدم            جهد تو کردی ولی من زشهیدان شدم

 

ریخته شد خون  من در سر کوی وفا               از سر یک قطره خون گوهر غلطان شدم

جاذبه حسن دوست جانب یارم کشید            مور صفت وارث ملک سلیمان شدم

ارث شهادت زتو بردنم از زندگیست           جان بتو کردم وفا محرم جانان شدم

سوز دل تشنه ات زد بدل من شرار            تشنه لب دلکباب بهر تو قربان شدم

آتش سودای یار شعله زد اندر سرم           همچو خلیل اندراین آتش سوزان شدم

کشته شدم تشنه لب  همچوعلی اکبرت       قطره بدم ای پدر  همسر عمان شدم

قصرجنان دیدم از روزن پیکان تیر         زآمدن این جهان زود پشیمان شدم*

*-طوفان کربلا -ص112-گرداورنده : سید خراسانی ( سید حسن سجادی )-کتابفروشی رجبی